De Waalgaard 27 april 2020
Het is nog steeds kurkdroog, nu al zes weken achtereen. Morgen verwachten we de start van een regenperiode.
Frank heeft veel aandacht en tijd besteed aan de oplossing voor water in de ‘showroom’. Een fertigatieslang druppelt iedere nacht een uur wat water in de strook. Hij heeft bedacht dat twee slangen nog beter zou werken, het bestelde koppelstuk laat echter lang op zich wachten, en nu het er dan eindelijk is, schiet het systeem af en toe los. Kost een hoop tijd en aandacht.
De nieuwe aanplant krijgt om de dag een flinke plens water. Met behulp van een Gardena pompje en een accuboormachine pompen we water in de kruiwagen of emmer. Die brengen we naar de bomen en struikjes die het het nodig hebben. Een hoop gesjouw, maar het werkt voor nu. We smachten naar regen.
De tuintrekker is gerepareerd, die staat nu te wachten op z’n eerste klus. Voorlopig geven we de voorkeur aan ongemotoriseerd vervoer met kruiwagen en benenwagen. De roep om een mountainbike wordt steeds sterker, ik heb er nog wel eentje over, maar die staat in Vlissingen.
Frank heeft inmiddels ook een rijdende schuur gescoord. Voor € 1000,- vond hij een Renault Kangoo bestelbusje met houten interieur, geschikt voor gereedschap met lange stelen en klein gereedschap. Heel handig. Daarmee is een tijdvretertje hopelijk binnenkort opgelost en gereedschap altijd bij de hand.
In de afgelopen twee weken hebben we veldbonen, sugarsnaps en capucijners gezaaid in de showroom. Dat leek een eenvoudig klusje, maar de grond was zo hard dat het vele uren en zere schouders heeft gekost. De eerste 50 meter is ingeplant en ontdaan van gras. Ruim baan dus voor de plantjes die je nu al uit de grond ziet schieten. Komende week zal er hopelijk een klimscherm gemaakt kunnen worden.
De hoeveelheid werk stapelt zich op, zo lijkt het. Het gaat allemaal traag en overal moet langdurig over overlegd worden. Alles is nieuw. Van het afrollen van de fertigatieslangen die we terugkregen van Willie tot aan de dassen die gespot worden – iedere nieuwe ontdekking vraagt onderzoek en discussie. Wat is goed, wat te doen, wat zijn consequenties, wie is erbij betrokken? Spannend en ingewikkeld af en toe.
Vooral de gewasbescherming houd de gemoederen bezig. We hebben eindelijk een voorlichter gevonden. Het was eigenlijk heel simpel: Willie gebeld, zijn advies gevraagd en opgevolgd. De voorlichter die bij zijn overbuurman komt, woont in het dorp en komt de volgende dag al langs. We lopen met hem door de boomgaard en hij wijst ons op alle bedreigingen die er rondwaren. De angst slaat me om het hart: al die beestjes, schimmels en teeltmaatregelen die gangbaar zijn, en ook in de biologische teelt bestreden moeten worden, zijn gigantisch. De keuzes waar we voor komen te staan zijn niet grappig.
Perenbladroller rups vermoorden? Dan gaan alle andere rupsen er ook aan. Laat je ze zitten, dan krijg je meer vogels, die later in het seizoen je peren aanpikken.
Schurft is een gevreesde schimmelaantasting, die niet alleen de vruchten aantast, maar ook in de takken kan gaan zitten, waardoor de bomen afsterven door de jaren heen.
Meeldauw is ook mogelijk, niet heel erg, maar je wil het niet.
En dan is er nog een heel legertje aan perenliefhebbers zoals de Perengalmijt, de Perenbladvlo en de Perenknopkever die allemaal op hun geheel eigen wijze onze peren willen oppeuzelen of in ieder geval ook in de bomen willen wonen en schade doen.
En dan hebben we het nog niet gehad over Perenvuur (bacterievuur), dat hier en daar voorkomt. Daar mag de zaag in.
Willie heeft de fertigatierollen die hij had weggehaald weer teruggebracht. Die krijgen we van hem, om terug aan te sluiten op het systeem. Super! De jongens hebben de rollen helemaal uitgelegd om te zien welke lengte waar moet komen, maar daarbij zitten de slangen vol met knikken. Auw.
Willie komt af en toe buurten, gezellig en leerzaam. Hij vertelt ons dat er nog een paar meer rassen in de boomgaard staan. Dat was ik eerlijk gezegd vergeten, een aangename verrassing dat we nu dus ook 30 Triomphe de Vienne blijken te hebben, enkele stuks Beurré Hardy en één Gieser Wildeman (stoofpeer). Hij gaat ons nog wijzen waar ze precies staan. Met de Doyenné du Comice en de Conference tellen we dus nu al 5 perenrassen in de boomgaard. Fijn!
Administratief zitten we ook niet stil. De akte van de geldlening, de akte van levering, de inschrijving KvK, melding bij eHerkenning, het aanvragen van een rekeningnummer bij de bank, inschrijven bij RVO en meer van dit soort gedoe vraagt vele uurtjes achter het bureau.
Ondertussen zijn we blij met de hulp van enkele vrijwilligers. We halen stekkies uit de kruidentuin op landgoed Grootstal die we in de showroom planten. Het voorjaar is in volle gang en we houden het nauwelijks bij. Vooral ook omdat de coronacrisis ons belemmerd in de dagelijkse gang van zaken. Alleen al een boodschapje halen bij de bouwmarkt kost meer tijd dan normaal. Maar we hebben een hoop lol en zijn gedreven om er wat van te maken.
Comentários