1200 perenbomen verkopen. Dat was mijn doel voor deze winter. Vorig jaar (2020) was het gelukt om iets minder dan de helft te verkopen, maar toen waren we pas laat in het jaar
begonnen. Met de juiste voorbereiding zou deze winter 1200 bomen haalbaar moeten zijn. Waarom 1200? Dat is hoeveel Frank eruit wilde halen om plaats te maken voor nieuwe aanplant. Als ik ze verkocht kreeg dan zou geen enkele boom hoeven sneuvelen, zoals vorig jaar soms wel het geval was. Meteen toen ik dit voornemen had genomen voelde het als een enorme berg die ik zou moeten beklimmen. Met alle opwinding en spanning die daarbij komt kijken.
In tegenstelling wat je misschien zou verwachten is er een bloeiende handel gaande in volwassen fruitbomen. Boomkwekers en hoveniers kopen bomen goedkoop op van (ex-)fruittelers en verkopen ze dan door aan andere telers of particulieren. De kwestie voor mij was om een ingang te vinden in deze wereld, want met marktplaats en facebook alleen zou ik er niet komen.
Een advertentie plaatsen in vakblad ‘de boomkwekerij’ leverde aanvankelijk weinig op.
Ook het bellen van diverse kwekers in de buurt leidde niet tot bestellingen (“mooi aanbod, ik laat nog van me horen…”). Wat ik wel opmaakte uit de gesprekken was dat onze prijs niet marktconform was. Die moest omlaag, wilden we kans maken op meer verkoop. Tegelijkertijd kreeg ik van Frank de tip om een advertentie op tuinbouwmarktplaats.nl te zetten. Een site alleen voor telers. De tip van Frank bleek een schot in de roos. Al snel kreeg ik meerdere aanvragen voor partijen van tussen de 50 en 100 bomen. Na twee maanden van bijna niets, waren daar eindelijk de eerste successen. Het was nu echter al november en binnenkort zouden de bomen gerooid gaan worden. De tijd drong en ik was nog niet eens halverwege met de verkoop. Frank stelde daarom voor om een deel van de bomen te ontdoen van hun gesteltakken, maar ze ondertussen wel in de grond te laten staan. De nieuwe aanplant zouden we dan ertussen zetten. Een experiment, maar wel een waardoor de te beklimmen berg een stukje kleiner werd, zonder dat er bomen zouden hoeven sneuvelen.
Gaandeweg kwamen er steeds meer bestellingen binnen. Sommige kwekers die ik had gebeld, belden alsnog terug. Een online veilingsite bood uitkomst. Uiteindelijk heb we, uiteraard met de hulp van het hele Waalgaard-team, pak’m beet 800 volwassen perenbomen uit de grond gehaald én verkocht. Deze en volgende week vinden de laatste leveringen plaats. Er zijn grote machines aan te pas gekomen, vrachtwagens, rijplaten… Soms was het idyllische plaatje van een voedselbos ver te zoeken. Door alles heen hield ik echter voor ogen dat de opbrengsten die we hiermee genereren wel degelijk zullen bijdragen aan dat plaatje. Het uitzicht aan de top van de berg zullen we maar zeggen. Voor nu ben ik echter blij om de perenbomen even te laten voor wat ze zijn. Tijd voor een langzame afdaling.
