De Waalgaard 16 februari 2020
Vòòr de kerst vroeg Frank de Gram of ik mee wilde doen met zijn op te richten landcoöperatie, tbv de aankoop van een boomgaard in Weurt. Ik heb toen ja gezegd en van het een kwam het ander…
Inmiddels hebben we onze business-ideeën samengevoegd tot een plan: Arbres gaat De Waalgaard exploiteren, we werken met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en er komt in de toekomst een zelfoogst-community. Tot die tijd hebben we de perenoogst als belangrijkste inkomensbron.
Het nationaal Groenfonds wil ons initiatief financieren: 80% van de grondwaarde zou een hypothecaire lening op kunnen leveren, de rest moeten we zelf ophoesten. Dat betekent: leden aanwerven. Binnen een week hebben we een mooie brochure, toezeggingen voor € 57.000,- en een financier erbij die eventueel zelfs de grond wil kopen voor ons! Het is bijna te mooi om waar te zijn. Wat een energie zit er in dit project!
Frank en ik zijn inmiddels al weken hard aan het werk om alles voor elkaar te krijgen, zowel bij de papieren klussen als de fysieke werkzaamheden trekken we samen op. Op vrijdag 7 februari tekenen we samen de voorlopige koopakte bij de huidige eigenaren, Willie en Henriëtte Janssen-Bouwmeester aan de keukentafel.
Vanaf dat moment beginnen we met snoeien. Er moet nog 1,2 ha gedaan worden, dat zijn zo’n 2000 bomen heb ik uitgerekend. De eerste dag doen we er 3. We kijken de kunst af bij de bomen achter ons, die Willie heeft gesnoeid. Maar we begrijpen nog niet wat we aan het doen zijn.
Dag twee hebben we allebei wat info op internet geraadpleegd en begrijpen we dat je drie jaar vooruit moet kijken. Dat maakt het snoeien tot een uitdagende klus – je moet blijven opletten en nadenken. Dan doen we er vijf (in een half uur). Op dag 3 komt Willie ons tegemoet met het uitlenen van zijn electrische snoeischaar. Een welkome verlichting van het werk levert dat op. Maar ook een forse investering: nieuw kost zoiets € 1400,- ex btw. En dan heb je er nog maar eentje… Ik lig ’s nachts wakker van eventuele vingers die onbedoeld afgeknipt kunnen worden met zo’n ding. De volgende dag leer ik in een telefoongesprek met een leverancier dat ze daar veiligheidsmaatregelen voor hebben. Dat lucht op. We zitten inmiddels op 10 bomen per twee uur.
Al nadenkend komen we tot de conclusie dat je samen op kunt trekken: een doet de grote takken met de Electrocoup, de andere de kleintjes met een Felco. Dat maakt dat we er maar een nodig zouden hebben. Is te overzien.
Op dag 4 (zaterdag) doen we samen 45 bomen – met onze eigen Felco’s – in twee uur. We gaan lekker. De toppen moeten nog wel een keertje…
Comments