Op de dinsdag na de opening zei Frank: ‘en nu gaan we niet langer wachten op de handel, ik ga zelf de oogst binnenhalen’. Hij had een filmpje opgenomen, waarin hij uitlegde dat we door de corona crisis misschien wel met alle peren aan de bomen zouden blijven zitten. Met daarbij de oproep om ons te komen helpen die peren binnen te halen en daarmee te voorkomen dat de oogst verspild zou worden. Dat dan posten op Facebook.
Vervolgens hebben we de taken verdeeld: hij het fysieke proces van het oogsten, ik ging me ontfermen over ons team, het zelfplukken in de weekenden en de vrijwilligers inroosteren. Eerlijk gezegd stond ik niet te trappelen. Ik voorzag een enorme workload, een schier onmogelijke opgave om met inzet van heel veel goedwillende vrijwilligers en gehuurd materieel een complex logisitiek proces te realiseren. Je moet je bedenken wat je allemaal nodig hebt: heel veel grote kisten, een trekker met een treintje, een heftruck om de kisten op en af te laden, een opstelterrein waar de kisten kunnen staan en waar een grote vrachtauto kan komen. Daarnaast heel veel mensen: dagelijks minstens 8 per dagdeel, coronaproof en met ruimte voor parkeren. Oja, een transporteur, een koel-en sorteerbedrijf en uiteindelijk een klant die de peren wil kopen. 7 dagen per week.
Dit hele proces zou parallel gaan lopen aan ons zelfpluk concept, waarbij bezoekers uit de stad met een online ticket, peren konden komen plukken, picknicken en desgewenst een rondleiding konden krijgen. Maak je borst maar nat.
Op dinsdag 1 september heeft Frank het materieel geregeld, woensdag 2 september was de eerste oogstdag. Met twee helpers begon hij aan de eerste rij. Aan het einde van de eerste dag was het treintje bijna vol. Dat ging vlot. Totdat iemand de trekker loskoppelde van het treintje…
De woensdagavond was hectisch, bij thuiskomst bleek onze mailbox zo’n beetje overstroomd en onze facebook-pagina ontploft. Een stroom aan reacties was op gang gekomen door de oproep van Frank op Facebook. Mensen boden hun hulp aan en kwamen concreet met data waarop ze konden komen helpen. Het beantwoorden van die enorme stroom reacties werd mijn dagelijkse realiteit: avond aan avond heb ik deze goedwillende mensen beantwoord en ingeroosterd voor de oogst. In de nachtelijke uren de contacten op de website beantwoord en ’s ochtends vroeg stond ik kannen koffie te maken om op tijd in de Waalgaard de mensen te ontvangen voor de eerste instructie. Wat een energie geven al die lieve mensen!
We zijn nu precies 2 weken verder en we hebben ons eerste doel: 35000 kilo dikke peren, gerealiseerd. Ik ben apetrots op Frank, ons team en dankbaar voor al die lieve mensen die ons tot nog toe zijn komen helpen, ik schat zo’n 100 – 150. De komende week hebben we er nog een stuk of 100 te verwachten… ongelooflijk.